Kliknij tutaj --> 🐙 grzybica u kota zdjecia

Mamy wówczas do czynienia z grzybicą paznokci (paznokcie u nóg są żółte, mleczne lub zielonkawe, pojawiają się bruzdy i zgrubienie płytki; podobne objawy obserwuje się w przypadku grzybicy paznokci u rąk). Grzybica stóp u dzieci występuje rzadko. Rozwija się najczęściej u starszaków uprawiających sport i mających kontakt z Grzybica skóry u większości ludzi zaczyna się od niewielkiego dyskomfortu - skóra palców stóp lub dłoni jest lekko swędząca i swędząca.Grzyb może zaatakować pr Ostatnia aktualizacja 1 marca 2020 r. Podczas kontaktu między człowiekiem a zwierzęciem, na przykład, jeśli klepiesz zarażonego kota lub psa; od zainfekowanej osoby do obiektów publicznych; po dłuższym kontakcie ze skórą ze skażoną glebą. U większości dorosłych obecność zarodników grzybów występuje bez oczywistych objawów. Każdy gospodarz wie o tak szerokim zasięgujako porost u kota. Objawy tej choroby są dość jasne, więc rozwój choroby jest łatwy do rozpoznania. Prawdziwe kotatniki zawsze starają się chronić ich kochającego, puszystego zwierzaka przed takimi problemami, ale nie można całkowicie wykluczyć ryzyka rozwoju tej infekcji. przyjmowanie antybiotyków (po ich przyjęciu może często pojawić się grzybica intymna); choroby wprost osłabiające odporność (np. u 80% chorych na AIDS pojawia się grzybica jamy ustnej); przyjmowanie leków obniżających odporność (na przykład przy przeszczepach). Przewlekła, ostra czy jednorazowa – rodzaje grzybicy jamy ustnej Site De Rencontre Pour Homme Riche. Córka (17 lat) zaraziła się grzybicą od naszego kota. Co robić? Trzeba skontaktować się z dermatologiem. By potwierdzić diagnozę, zleci on badanie mikologiczne oraz badanie skóry lampą Wooda (pod wpływem wytwarzanego przez nią promieniowania UV zakażone miejsca świecą na zielonkawo). Potem przepisze maści przeciwgrzybicze (na receptę) do stosowania na zakażoną skórę przez 6–8 tygodni. Dodatkowo zaleci miesięczną kurację lekami doustnymi (na receptę). Leczenie należy kontynuować nawet po ustąpieniu objawów. Trzeba też pamiętać, by wybrać się do weterynarza i wyleczyć kota. Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem! Najlepsze Promocje i Wyprzedaże REKLAMA Grzybica to chyba jedna z najpowszechniejszych kocich chorób. Zarazić się nią bardzo łatwo, a leczenie jest wyjątkowo żmudne i uciążliwe. Dlatego grzybicy zdecydowanie lepiej jest zapobiegać i na szczęście są na to pewne sposoby. Zobaczmy więc, jak można uchronić kota przed grzybicą, jak rozpoznać pierwsze objawy zakażenia i na czym polega leczenie tego schorzenia. Grzybica skóry u kotów Gdzie kot może zarazić się grzybicą? Grzybica to wysoce zakaźna choroba wywoływana przez pasożytnicze grzyby z rodzaju Microsporum canic, Trichophyton lub Epidromophyton, które bytują na skórze czworonogów pożywiając się substancjami odżywczymi z komórek. Ich zarodniki przenoszą się z łatwością pomiędzy chorymi zwierzętami różnych gatunków oraz ludźmi. Na zakażenie narażone są zwłaszcza koty bardzo młode, starsze lub osłabione chorobą. Zarodniki grzybów przenoszą zarówno drogą bezpośrednią, jak i pośrednią. Nasz mruczek może więc zarazić się poprzez kontakt z innym chorymi zwierzakiem lub korzystając z jego legowiska, koca, miski czy szczotki do pielęgnacji sierści. Nosicielami zarodników mogą być także pchły, kleszcze, wszy oraz muchy. Na grzybicę chorują najczęściej koty wychodzące, jako że mogą mieć kontakt z kotami dzikimi i wolnożyjącymi. Choroba dokucza także kotom długowłosym, ponieważ trudno usunąć z ich sierści wszystkie zarodniki. Zachorowaniu sprzyja także dieta uboga w białko oraz witaminy, złe warunki życia oraz wszelkie mechaniczne urazy skóry, takie jak otarcia, oparzenia czy zadrapania. Objawy grzybicy u kota Grzybica u kotów przebiegać może w różny sposób, a objawy nie zawsze jednoznacznie na nią wskazują. Typowymi dla grzybicy symptomami są świąd oraz miejscowe wyłysienia pokrywające się charakterystycznymi szarymi łuskami i strupami. Zmiany chorobowe ogniskują się przeważnie na okolicach głowy, uszach, opuszkach łap oraz kończynach zwierzaka. Na pozbawionych sierści miejscach mogą wystąpić zaczerwienienia lub pęcherzyki ropne. Sierść zaatakowana przez grzyb staje się matowa, często przetłuszczona. Na skórze kota może pojawić się także łupież, zmiany zapalne lub rany jątrzące się na skutek ciągłego drapania (przeczytaj, co zrobić, gdy kot ciągle się drapie KLIK). W przypadku zaobserwowania któregokolwiek z wymienionych objawów, należy jak najszybciej zgłosić się z pupilem do weterynarza. Jak leczyć grzybicę u kota? Jeśli podejrzewamy grzybicę skóry u kota », w żadnym wypadku nie powinniśmy leczyć jej na własną rękę. To wyjątkowo uciążliwa i wysoce zakaźna choroba, która przenosi się również na ludzi. Wizyta u weterynarza jest więc niezbędna. W terapii grzybicy u kota używa się przeważnie leków doustnych oraz preparatów działających miejscowo. Pełna kuracja może trwać nawet kilka miesięcy i często należy kontynuować ją jeszcze przez jakiś czas po ustąpieniu objawów. Zmienione chorobowo miejsca należy smarować specjalnymi preparatami przeciwgrzybiczymi, w postaci kremów, maści, żelów lub płynów. Poza środkami doustnymi i miejscowymi kotu można podawać także suplementy wzmacniające odporność zawierające kwasy omega-3 i omega-6. Może to być na przykład tran, olej lniany lub olej z łososia ». Pamiętajmy jednak, by skonsultować to z weterynarzem i ściśle przestrzegać jego zaleceń. ↓ OLEJ Z ŁOSOSIA DLA PSA ↓ Mając w domu chorego zwierzaka musimy także zadbać o czystość i higienę otoczenia. Warto na bieżąco odkażać pomieszczenie, w którym przebywa pupil, zdezynfekować jego legowisko oraz wszystkie przybory do pielęgnacji jego sierści. ↓ AKCESORIA DO CZESANIA KOTA ↓ Jak ochronić kota przed grzybicą? Od jakiegoś czasu dostępna jest także specjalna szczepionka przeciw grzybicy dla kota. Warto aplikować je zwłaszcza kotom wychodzącym oraz tym, które mają kontakt z innymi zwierzakami. W profilaktyce ogromną rolę odgrywa także higiena, zwłaszcza jeśli mamy w domu więcej niż jednego czworonoga. Pamiętajmy, by regularnie prać posłania i koce, na których wylegują się koty. Dbajmy o to, by miseczki zwierzaków zawsze były czyste, to samo dotyczy wszelkich szczotek i grzebieni. Każdy kot powinien mieć własne akcesoria do szczotkowania sierści, które po użyciu zawsze należy zdezynfekować. Nie zapominajmy o systematycznym wyczesywaniu futerka pupila, od czasu do czasu warto także zaserwować mu porządną kąpiel. ↓ SZAMPONY DLA KOTA ↓ Zdjęcie: Zapisz się do newslettera, a otrzymasz 5% rabatu na zakupy! Super oferty e-sklepu Kakadu na Twój email atrakcyjne wyprzedaże ♥ wyjątkowe promocje ♥ kody rabatowe Profil autora na Google+ Mikroskopijne grzyby potrafią zamienić w udrękę życie zwierząt i ludzi. Nie da się mówić o jednej grzybicy. Za różne jej odmiany odpowiada w sumie około dwustu gatunków grzybów. Najczęściej występujące grzybice u psów, kotów i u ludzi to: Grzybica drobnozarodnikowa, gdzie zmianami chorobowymi objęte są włosy, naskórek, paznokcie. Grzybica strzygąca (trychofitoza), gdzie zmiany chorobowe dotyczą włosów, które ulegają zniszczeniu i ułamaniu, a także zmian skórnych w postaci wyprysków. Grzybica woszczynowa (zwana także skrupieniem woszczynowym), gdzie zmiany skórne przypominają kubeczkowatego kształtu strupy. Za wystąpienie grzybicy drobnozarodnikowej najczęściej odpowiedzialny jest Microsporum canis. Zdarza się, że choroba ta u zwierząt przebiega bezobjawowo. Sytuację taką stosunkowo często spotyka się u kotów. Zwierzęta te są, więc potencjalnym źródłem zakażenia dla ludzi i innych zwierząt. Wśród objawów u młodych kociąt mogących sugerować wystąpienie mikrosporozy są zmiany skórne na głowie. Najczęściej zaatakowana jest okolica nosa, powiek, dolnej wargi, czasami szyja, wewnętrzna powierzchnia przednich łapek, rzadziej tułów i okolica ogona. Pierwsze objawy grzybicy - niepozorne łyse plamki. Źródło: shutterstock Dotknięta zmianami grzybiczymi skóra pokrywa się drobnymi łysinkami, które wraz z upływem czasu stają się coraz większe. Pozbawiona włosów skóra nadmiernie łuszczy się, jest wyraźnie pogrubiała i obrzęknięta. Przybiera sinawo-grafitowy kolor. Grzybica drobnozarodnikowa u psa powoduje początkowo powstanie miejscowych łysinek, które rozrzucone mogą być na całej powierzchni skóry. Szczególnie narażone miejsca to okolica głowy, kończyn i ogona. Pozbawione włosa miejsca pokrywają się szaro-kremowymi strupkami. Po zerwaniu strupa ukazują się żywo-czerwone sączące miejsca owrzodzeń. Mikrosporoza u ludzi objawia się zmianami na głowie przypominającymi szaro-kremowe ogniska, które pokryte są nadmiernie łuszczącym się naskórkiem. Włosy ułamane są na wysokości kilku milimetrów od powierzchni skóry. Grzybica strzygąca nazywana także trichofitozą, bądź liszajem strzygącym jest dermatomykozą wywoływaną przez Trichophyton verrucosum. Imponująca jest przeżywalność zarodników tego grzyba. W zaatakowanych włosach i odpadniętych strupach zachowuje on żywotność i zdolność do zakażania nawet przez kilkanaście miesięcy. Źródłem zakażenia mogą być zarówno chorzy ludzie jak i chore zwierzęta. Do zakażenia może dojść poprzez kontakt bezpośredni z chorym osobnikiem jak i za pośrednictwem zakażonego sprzętu jak np. grzebień, szczotka, itp. U psów i kotów choroba po okresie inkubacji trwającym około 2 - 3 tygodnie, objawia się wystąpieniem małych guzkowatych nacieków. Nacieki te w bardzo krótkim czasie zmieniają się w owalne bezwłose miejsca, które pokrywają szaro-kremowe strupy. Te zmiany chorobowe najczęściej lokalizują się wokół oczu, na szyi, łopatkach, pośladkach i okolicy miednicy. Powierzchnie skóry, które w naturalny sposób są mniej owłosione (brzuch, okolica napletka) pokrywać się mogą pęcherzykami wypełnionymi surowiczym płynem. U ludzi, trichofitoza najczęściej atakuje owłosioną skórę głowy, wówczas włosy wyglądają jak przystrzyżone (stąd też nazwa – grzybica strzygąca). W przypadkach grzybicy, która zaatakowała głębsze warstwy skóry może dojść do trwałej utraty włosów. Zmiany grzybicze dotyczyć mogą także tułowia i kończyn, gdzie obserwuje się opryszczkowe okrągłe zmiany z pasami nadmiernie łuszczącego się naskórka. Grzybica woszczynowa popularnie i zwyczajowo nazywana była parchem lub strupem miodowym. W zwierząt w przebiegu choroby pojawiają się na skórze łatwo pękające strupy. W miejscu pęknięcia strupa ukazuję się wydzielina miodowego koloru. W przypadku psów i kotów zmiany zwykle zlokalizowane są na głowie wokół warg, oczu, uszu i nosa, a także na przyśrodkowej powierzchni kończyn. W przypadku człowieka grzybica obejmuje owłosioną powierzchnię głowy, a także skórę nieowłosioną i paznokcie. Podczas choroby powstają żółte miseczkowate duże łuski. Choroba może przybierać postać przewlekłą i nie leczona doprowadza do powstania trwałych wyłysień. Ze względu na wysoką ekspansywność grzybic każdy przypadek choroby skóry powinien być konsultowany z lekarzem. W uzasadnionych przypadkach wskazane jest badanie włosów i naskórka w tzw. preparacie bezpośrednim i badaniu hodowlanym. Grzybica u kota może pojawić się niezależnie od komunikacji ze światem zewnętrznym, im zwierzę może zarazić przez jedzenie lub w przypadku otwartych ran na ciele. Często u zwierząt obniżona odporność, o czym nawet nie podejrzewają, że ich gospodarze. Kot może mieć problemy z jelitami, układem moczowym i nerkami, drogami oddechowymi. Infekcja może być przyczyną takich chorób, jak i towarzyszyć im. Rozważmy pojęcie "grzyba u kotów", objawy i leczenie można również znaleźć w grzybaObjawy zakażenia grzybicze u kotów mogą przejawiać się w różny sposób, objawy mogą być zarówno widoczne, jak i подтверждающимися tylko za pomocą pobierania analizy. Aż do momentu jak będzie dokładnie zdiagnozowano zwierzęcia, ograniczyć jego kontakty z innymi to grzybica u kota objawy mogą być następujące:Rozczesywanie trafionego miejsca dłużej niż zwykle;Grzyby w uszach u kotów towarzyszy aktywnym мотанием głowy, przy tym uszy, zazwyczaj są dosunięte;Stan pasywny;Rezygnacja z jedzenia; same objawy może mieć i inne choroby, dlatego zostawiać ich bez opieki nie warto odwiedzić lekarza skóry u kotów - to ogólne pojęcie zakażenia, niektóre objawy łatwo pomylić z inną chorobą, dlatego zwróć się o pomoc do zwierzaka wezmą badania krwi, moczu, kału, przeprowadzą pełną diagnostykę i wyznaczyć leczenie, w zależności od stopnia uszkodzenia grzybicze ryzykaZarazić grzybicą może i jest całkowicie zdrowy kot, nie opuszczania granic w domu. Istnieje jednak pewna grupa ryzyka, w skład której wchodzą:Kobiety w ciąży i karmiące koty;Zwierzę, niedawno перенесшее choroby różnych narządów;Koty, okresowo zamieszkujące poza mieszkaniem;Zwierzaki, którzy regularnie jedzą surowe jedzenie;Zwierzęta z zaburzeniami odporności;Kotów zakażeń grzybiczychRozważmy najczęstsze formy grzybów:Histoplazmoza ó grzyba, który jest przekazywany przez powietrze, czyli przez drogi oddechowe. Infekcja atakuje drogi oddechowe, płuca, stamtąd poprzez naczynia krwionośne grzyb rozprzestrzenia się w całym organizmie i wpływa na jelita, śledzionę i wątrobę. Objawy porażenia mogą być: utrata apetytu i gwałtowny spadek masy ciała, apatia, kaszel, biegunka, krwawienia jelitowe. Chorobę należy leczyć na wczesnym etapie, w przeciwnym razie leki przeciwgrzybicze trzeba stosować bardzo długo. Również w okresie choroby kotu należy podawać pić więcej czystej wody, gdyż w przypadku rezygnacji z karmienia może wystąpić odwodnienie, co pogorszyłoby ó zakażenia grzybicze, który jest odbierany kotami wdychanie zarodników zakażonego powietrza. Ta odmiana grzybów wykryto w miocie ptaków, a także w glebie. Ona uderza w jamie nosowej, skórę głowy, oczy. Chorobę łatwo wyróżnia się wśród innych na objawy: krwawienie z nosa, obecność obrzęku w zakresie nos, edukacja uszczelnienia w jamie nosowej, obecność guzków pod skórą, wypełnionych wodnisty lub ropne płynem, częste kichanie. W przypadku porażenia grzybem ośrodkowego układu nerwowego u kotów występują drgawki, częściowy paraliż, ślepota. Jeśli choroba podjął ciężką formę lub właściciel od chwili leczenia, kot może być przeprowadzona operacja usuwania uszczelnień z jamy nosowej i podskórnych guzków. Wraz z tym równolegle mianowany terapia ó grzybica u kotów, leczenie i objawy którego są podobne z криптококкозом, ale переносящийся kotami trochę łatwiej. Dotyczy skóry i nosa poprzez edukację wrzodziejące guzków, które stale rosną. Usuwane są tylko chirurgicznie, w przyszłości kot dostaje antifungal grzyb ó najbardziej znana infekcja, często przy недолечивании przechodzi w chroniczną fazę. Ucha grzyba u kota trudno pomylić z jakimkolwiek innym, na zachowanie zwierzęcia zdasz sobie sprawę, że on go martwi. Kot to wyciąga łapę, żeby podrapać się w ucho, a przy tym robi to z rozwagą, bo odczuwa ból z powodu tworzenia się skórki i tkanki podskórnej pęcherze wypełnione ropą. Również objawami są мотание głową i jej skłony w bok. Z uszu może obficie wydzielać siarka, trzeba ją delikatnie usuwać, nie wnikając w głąb kanału słuchowego. Natychmiast pokazać zwierzę lekarzowi, oprócz leczenia objawowego, to najprawdopodobniej przepisze иммуномодулирующие leki. Niestety, grzyby mogą przedostać się do ucha środkowego, a to grozi zapaleniem mózgu i ó choroba, mające wpływ na tkanki podskórnej i samą skórę, w ciężkich przypadkach uderza kości zwierzęcia. Grzyb wygląda jak granulki lub ziarna, rozłożonych na ciele zwierzęcia. W zasadzie takie granulki znajdują się na kończynach łap, mogąrozrastać się i pojawiają się nowe ó grzyba, który atakuje błonę śluzową jamy ustnej, skóry. Jest biały nalot lub rany, pokryte białymi łuskami. Występuje podczas długotrwałego leczenia koty antybiotykami, zaraźliwych chorobach jelit, płuc, pęcherza międzypalcowa ó fungal infekcja, którą najbardziej narażone są koty z osłabionym układem odpornościowym. Chorobotwórcze mikroorganizmy znajdują się w powietrzu, wodzie, osadzają się na trawie, a także ubrania gospodarza. Objawy występują w postaci zaczerwienienia skóry, plamy powstają w jamie brzusznej, narządów płciowych, uszu. Kot zaczyna aktywnie wypadać sierść, pojawia się powyższym opisie można rozpoznać grzyba u kotów, zdjęcia zainfekowanego zwierzęcia pomogą zidentyfikować chorobę, przynajmniej mniej grzybaTak Więc, okazało się grzyba u kota, niż leczyć? Terapię przeprowadzać należy niezwłocznie. Zrobić to samodzielnie nie jest zalecane, zawieź zwierzę w najbliższą klinice weterynaryjnej. Lekarz zbada kota, weźmie wymaz chorobowo powierzchnię ciała. Zdarza się, że wynik analizy trzeba czekać kilka dni. W tym przypadku jest przypisany leczenie objawowe, podane są wskazówki dotyczące opieki nad leczenie jest dość trudne, kota trzeba będzie przywozić na kroplówki i leki przeciwgrzybiczeKażdy rodzaj grzybów leczy określonym lekiem z zachowaniem trybu i dozowania. Rozważmy narzędzia, które służyły do leczenia grzyba:"Ketokonazol" – antimicrobial preparat w postaci tabletek, jest przypisany do leczenia kryptokokoza."Amfoterycyna b" – narzędzie do grupy antybiotyków, jest dostępny w postaci maści i proszek do przygotowania roztworu. Stosuje się do leczenia, kandydoza, kryptokokoza, гистоплазмоза."Klotrimazol" – przeciwgrzybicza maść do stosowania miejscowego, nakłada się na chorobowo ciała zwierzęcia. Stosowany jest jako terapia przy kandydozie."Jodku potasu" – działa jako środek antyseptyczny i środek przeciwgrzybiczny. Jest sprzedawany w postaci proszku do przygotowania roztworu."Amoksycylina" – antybiotyk, stosowany w przypadkach uszkodzenia narządów wewnętrznych: nerek, wątroby, leczeniu w warunkach domowych należy uważać, aby kot nie czesała i nie слизывала maści w miejscach metody leczeniaPonieważ człowiek jest przyzwyczajony doświadczać na sobie ludowe sposoby leczenia w okresie różnych zakaźnych i chorób grzybowych, to i z zwierząt próbuje zrobić to opinie, można znaleźć przepisy z wykorzystaniem wywary z ziół, nadtlenku wodoru, maści na bazie naturalnych składników. Może jakieś z przepisów zadziałały dobrze, ale prawdopodobnie miało to miejsce w początkowej fazie zakażenia koty grzyby, albo właściciela udało się jedynie zmniejszyć objawy grzyba bez uciekania się do specjalistyOprócz ludowych metod leczenia, ludzie samodzielnie znaleźć informacje lub po prostu idą w najbliższą ветеринарную apteki po lekarstwa, kupując go za radą farmaceuty. Nie warto tak robić, jeszcze więcej uruchom sytuację z grzybem u zwierzaka, przypisując mu błędy o nieprawidłowym leki, w przyszłości doprowadzi do o kocie w okresie chorobyW okresie leczenia mogą przetwarzać jej miejsce do spania przeciwgrzybicze. Nie należy pozwalać zwierzęciu przebywać z dziećmi, nie zaleca się brać na noc go ze sobą do łóżka. Choć w wielu źródłach i mówi się o tym, że zakażenia zwierząt nie są przekazywane osobie, mimo to trzeba być ostrożnym. Ale nie zapomnij, aby w każdy możliwy sposób приободрять swojego ulubieńca, rozmawiaj z nim, pozwala nam zrozumieć, że wszyscy go tak kochają i dbają o zakażeń grzybiczych u kotówAby chronić swojego ulubieńca z zakażeń grzybiczych, trzeba przestrzegać prostych zasad opieki nad nim. Jak najczęściej zmieniaj wodę w misce, nie zostawiaj pokarm na świeżym powietrzu, to nie da się drobnoustroje, przenikające przez okna w mieszkaniu, osiąść na gospodarze wolą kąpać się kotów, a także często czesać specjalną szczotką. Koty mogą sami kochać wodę, alenależy zachować ostrożność, stosując szampon po kąpieli zwierzęcia, ryzykujesz zostawić go bez naturalnej warstwy ochronnej, bariery i smarowania, stale obecnych na skórze. To samo dotyczy częstych расчесываний, w procesie można uszkodzić powierzchnię skóry kota. Nawet drobne uszkodzenia skóry mogą spowodować przypadkowe grzyba u kotów można zapobiegać poprzez нечастой czyszczenia uszu. Im częściej i intensywniej próbujesz pozbyć się zwierzaka od woskowiny za pomocą wacików, tym bardziej usunąć warstwę ochronną, która nie pozwala szkodliwe mikroorganizmy przenikać w kanały weterynarza o inscenizacji szczepień od ponownego zarażenia się grzybicą. Być może, trzeba będzie zrobić kilka zastrzyków z określoną koty podczas chorobyNależy zwrócić Szczególną uwagę na diety kota. Absolutnie nie zaleca się karmić zwierzę następującymi produktami:Mięso i ryby, nie były poddane obróbce cieplnej;Surowe jajka;Nazwami różnych wypieków;Wędzone, smażone, pikantne, słone żywności;Jedzeniem ze stołu w sklepie dla zwierząt specjalny pokarm z dodatkiem witamin i mikroelementów. Pokarm można kupić zarówno suchej, jak i w postaci Osobista podczas opieki nad chorym zwierzęciemNależy pamiętać, że podczas opieki nad chorym zwierzęciem należy przestrzegać higieny osobistej, umyj dokładnie ręce wodą z mydłem po każdym kontakcie, a najlepiej używaj jednorazowych rękawiczek, można je znaleźć w każdej aptece. Grzybica u psa to choroba, którą łatwo pomylić z innymi problemami skórnymi. Jakie są jej przyczyny i jak wygląda proces leczenia? Grzybica u psa – podstawowe informacje Grzybica u psa to jeden z najczęściej występujących u tych czworonogów problemów skórnych. Może ją wywoływać ponad 300 różnych gatunków grzybów, jednak najczęściej są to grzyby drożdżopodobne lub dermatofity (czołowym “winowajcą” grzybic jest microsporum canis). Wywołują one dermatofitozy – grzybice powierzchniowe włosa i naskórka. Na pojawienie się grzybicy u psa narażone są w dużym stopniu te zwierzęta, u których występuje chwilowe obniżenie odporności – u psów całkowicie zdrowych również występują na powierzchni skóry grzyby drożdżopodobne, jednak nie wywołują one stanu choroby – ich nadmierne namnożenie, a w konsekwencji pojawiający się stan zapalny, są wynikiem innych problemów psa, które najczęściej będą pierwotną przyczyną grzybicy u psa. Grzybica u psa jest niestety zoonozą – chorobą o charakterze odzwierzęcym, która może przenieść się również na opiekuna czworonoga. Z tego powodu przy podejrzeniu wystąpienia u psa grzybicy należy zachować szczególną ostrożność i upewnić się, że przestrzega się wszelkich środków zapobiegawczych, takich jak prawidłowa higiena rąk po kontakcie ze skórą pupila. Najczęściej występującą przyczyną wystąpienia grzybicy u psa jest bezpośredni kontakt – dotyczy to zarówno innych, zarażonych zwierząt (mogą to być inne psy, jeśli zwierzęta żyją w dużym skupisku, ale także inne gatunki, jak np. długowłose koty), jak i przedmiotów. W tym ostatnim przypadku do zarażenia może dojść przez kontakt np. z legowiskiem, kocykiem, zabawką czy innym elementem wyposażenia, z którym styczność miało inne zarażone zwierzę. Za wystąpienie grzybicy u psa mogą też być odpowiedzialne pasożyty takie jak wszy, wszoły, pchły oraz muchy. Niektóre sytuacje powodują, że pies jest dużo bardziej narażony na wystąpienie grzybicy. Chodzi tu przede wszystkim o obniżoną odporność, która może być łączona np. z występującą u psa chorobą przewlekłą lub przyjmowaniem leków immunosupresyjnych, ale także bardziej tymczasowymi przyczynami, jak cieczka czy moment wzmożonego stresu. Grzybica łatwiej rozwija się także w miejscach, w których skóra jest z jakiegoś powodu uszkodzona, np. w wyniku urazu mechanicznego. Jej pierwotną przyczyną może także być reakcja alergiczna. Grzybica u psa – objawy Objawy grzybicy u psa mogą z jednej strony być stosunkowo łatwe do wychwycenia, ponieważ zmiany wywoływane chorobą są widoczne gołym okiem. Z drugiej strony objawy mogą w dużym stopniu pokrywać się z tymi, które występują w przypadku innych chorób skóry u psa. Uwagę opiekuna powinno zdecydowanie zwrócić pojawienie się na skórze psa łysych fragmentów. Ich kształt przypominał będzie prawdopodobnie owal, a skóra będzie w tym miejscu złuszczona i pokryta dziwnie wyglądającym, szarym nalotem. W środku tego łysego “placka” widoczne mogą też być inne objawy, jak podrażnienie i zaczerwienienie albo strupy. Włosy stają się łamliwe i kruche, przy czym same cebulki nie ulegają zniszczeniu – włos łamie się po prostu tuż przy skórze i to właśnie powoduje wrażenie łysienia. Czasami pies może się drapać, jednak nie zawsze grzybicy towarzyszył będzie prowokujący go tego świąd. Inną komplikacją jeśli chodzi o objawy jest możliwość wystąpienia u psa tzw. grzybicy uogólnionej. W tym wypadku nie uda się zaobserwować pojawiających się na ciele wyłysień i jedyną podpowiedzią, że pies może mieć grzybicę, będzie wystąpienie u niego łupieżu. Grzybica u psa – diagnoza W przypadku podejrzenia wystąpienia grzybicy u psa wizyta w lecznicy weterynaryjnej jest niezbędna – tylko specjalista będzie w stanie prawidłowo określić, czy w danym przypadku przyczyną problemu rzeczywiście jest grzybica czy też bardziej prawdopodobnym rozwiązaniem jest inna choroba skóry. Często do postawienia odpowiedniej diagnozy wystarczy uważne zbadanie psa i przyjrzenie się jego zmianom skórnym. Jeśli to nie wystarczy, światło ultrafioletowe i badanie tzw. lampą Wooda może pomóc w zlokalizowaniu i zidentyfikowaniu określonych rodzajów dermatofitów. Pomocne może się także okazać pobranie zeskrobiny z widocznie chorych miejsc na skórze, a także trichogram czyli badanie włosa pobranego z takiego obszaru. Grzybica u psa – leczenie Leczenie grzybicy u psa będzie w dużym stopniu uzależnione od jej dokładnego rodzaju oraz od dobrego zdiagnozowania pierwotnej przyczyny jej wystąpienia, a co za tym idzie – leczenia lub profilaktyki z tym związanej. Jeśli zmiany skórne nie są zbyt rozległe, możliwe będzie zastosowanie jedynie leczenia miejscowego. Tego rodzaju środki przeciwgrzybicze występują w różnych postaciach, jako maści, szampony czy preparaty w sprayu. Kiedy indziej lekarz weterynarii może zalecić leczenie ogólne, w wypadku którego leki przeciwgrzybicze podawane są doustnie w postaci tabletek. Niestety takie rozwiązanie nie jest pozbawione wad – tego rodzaju środki farmakologiczne mają niekorzystny wpływ na niektóre narządy wewnętrzne, jak nerki czy wątroba. Przy stosowaniu leczenia ogólnego grzybicy u psa należy więc dodatkowo wykonywać badania takie jak morfologia – pozwolą one sprawdzić czy u psa nie występują żadne niepokojące objawy, mogące wskazywać na uszkodzenie narządów. Niestety nie istnieją domowe sposoby leczenia grzybicy u psa – tylko lekarz weterynarii jest w stanie stwierdzić, co jest dokładną przyczyną choroby i w jakim stadium zaawansowania jest, a następnie dobrać na tej podstawie odpowiednie środki i zdecydować o ogólnej bądź miejscowej metodzie leczenia. Zapisz się na newsletter!

grzybica u kota zdjecia